| wódz | |
| |
| Rodzina | |
| Ojciec | |
|---|---|
| Dzieci |
Lugaid |
Ith mac Breogan lub ĺth mac Breogain – mityczny wódz z sagi irlandzkiej Lebor Gabála Érenn („Księga najazdów Irlandii”).
Syn Breogana, celtyckiego króla z hiszpańskiej Galicji. Był tym, który pierwszy najechał Irlandię w wieczór zimowej pory, ze szczytu Wieży Breogana w północnej Hiszpanii na terenie Galicji. Przybywając na wyspę z dziewięćdziesięcioma wojownikami, wylądował nad „Cuchnącym Brzegiem” koło Headland pod Corcu Duibne. MacCuill, MacCecht i MacGreine, bracia oraz królowie ludu Tuatha Dé Danann, podejrzewali Ítha o spiskowanie, celem zagarnięcia ich ziemi, szczególnie w czasie dawania im porady. Trzej królowie zamordowali Ítha i kilku jego ludzi. Pozostałe osoby, które zostały przy życiu, wróciły z powrotem do Hiszpanii, zabierając ze sobą ciało Itha. Jego śmierć została pomszczona przez bratanka Mileda (Mila), najazdem i podbojem wyspy. Z tego powodu jego potomkowie zostali zaliczeni do Milezjan. Ith został upamiętniony w kilku miejscach Irlandii, np. Mag ĺtha w hrabstwie Donegal.